Twin Lakes, Barmenda en Surgical Ward

Lieve allemaal!!

Het is even geleden dat ik een verhaaltje geschreven heb maar het waren twee drukke weekjes hier in Kameroen.

Vorige week was mijn eerste week op de Surgical Ward. Een afdeling waar ik me helemaal thuis voel. Ik werk hier samen met de befaamde Mdm. Cristy. Een topmens en mijn African Mama! Op de afdeling bestaat het werk vooral uit het verzorgen van de wonden van de patiënten. Sommige mensen liggen hier maar een paar dagen na hun operatie maar er zijn ook een heleboel mensen die hier 3 tot 4 maanden liggen. Vaak hebben ze een bike-accident gehad waardoor ze openbeenbreuken hebben opgelopen. Deze wonden eisen een hoop verzorgen omdat het overgrote deel toch geïnfecteerd raakt. Ik vind het werk super leuk en interessant maar een sterke maag is wel nodig. De geur die van sommige wonden af kan komen is niet al te best!
Op donderdag heb ik mijn eerste echte heftige wonddressing meegemaakt. Een spoedgeval, een man met een openbeenbreuk van zijn bovenbeen werd binnengebracht. Hij heeft eerst een aantal weken in een General Hopsital gelegen. Hier is weken niets met de wond gebeurd waardoor deze volledig is gaan ontsteken. De man had een open wond van zijn bil tot aan z’n knieholte, een doorgebroken bovenbeenbot en alle spieren waren kapot. Je keek recht op een groot gat met daarin ergens een bot. En de geur was onbeschrijvelijk heftig. Na het helpen met de dressing wat zonder pijnmedicatie gebeurd overigens, nog even staan kletsen met Mdm. Cristy. Ik vraag me af of dit been ooit nog functioneel wordt, zelfs zij heeft haar twijfels dus dat is niet best. Daarnaast is het überhaupt de vraag of de man niet gaat overlijden aan een sepsis (bloedvergiftiging)! Als ik ’s middags thuis kom, heb ik echt even een klein dipje. Dit soort casussen zorgen er wel voor dat je even achter je oren gaat krabben!! Pijnmedicatie hebben ze hier niet echt op een ibuprofennetje na dus de pijn die deze man moet hebben, maakt me nog verdrietiger. Gelukkig spreek ik ’s middags zusterlief even op de skype waardoor ik even mijn grote ei kwijt kan! Thanks sis!!

Vrijdag is de laatste dag van Emily! Na drie maanden is haar avontuur voorbij. ’s Middags eten we voor de laatste keer Eggs a la Emily en spaghetti and eggs. Dan gaan we op weg naar de bar van Mdm Cristy. Eerst speelt Kameroen hun eerste wedstrijd tegen Mexico. Daarna Nederland en tegelijkertijd is het afscheidsborreltje van Em. Voetbal kijken gebeurd hier iets anders dan in Nederland. Hier schreeuwen en blèren ze tegen het tv’tje ter grote van een postzegel! Hilarisch om te zien. Ondanks ons mooie Kameroenshirt worden The Lions met 0-1 verslagen. Heel Kameroen is verdrietig! Maar dan komt de helden wedstrijd van Nederland. 5-1 winnen van Spanje! Wij kunnen onze ogen niet geloven en zelfs de Kameroenezen zijn een beetje blij voor ons. Het afscheidsfeestje wordt natuurlijk erg gezellig met leuke speeches, gesprekken, dansjes en een hoop drank! Op zaterdagochtend is het dan echt zo ver, onze lieve Emily gaat richting Tanzania om nog even te chillen en beestjes te spotten. Lieve Em, ik hoop dat je geniet en wij en heel Kameroen zal je missen!! Tot in Nederland voor onze Gamba-date!!

Nadat Em vertrokken is, duiken wij ons bedje weer even in. Ik word super slecht wakker. Mijn darmen zijn drama, m’n maag heeft er geen zin meer in en de kater helpt ook niet echt mee! Ziek zijn komt nu niet echt goed uit want morgen begint de trip richting Barmenda met de Duitse meiden. Pff… wat kan je je dan ellendig voelen. Mijn lichaam wil niets meer doen en ben zo slap als een vaatdoekje. Mijn lieve kamergenootje Neele, zorgt voor wat bouillion en dat helpt gelukkig een beetje. Komende dagen maar even goed aan de ORS!!

Op zondag voel ik me gelukkig al iets beter. Nog steeds niet opperbest maar vandaag bestaat toch alleen maar uit reizen. Linnya blijft helaas achter met Malaria dus die neemt een paar daagjes rust en komt later achter ons aan. Met Julia en Neele vertrekken we richting het busstation. We kopen onze kaartjes en dan is het wachten tot de bus vol is. Dat kan zo’n twee uur duren als je pech hebt. Het valt gelukkig mee want na een uurtje vertrekken we met onze touringcar. Voor Kameroenese begrippen heel comfortabel! Vandaag reizen we tot Melong. Dit ligt ongeveer halverwege de weg naar Barmenda, ons eindpunt. Vanaf Melong willen we naar Bangem om hier de Twin Lakes te bezichtigen. Aangekomen in Melong blijkt dat we alleen met de bike naar Bangem kunnen komen. De afgelopen dagen heeft het flink geregend waardoor de wegen in een korte tijd heel slecht geworden zijn. En slecht waren ze zeker, grote modderpoels, kuilen, hobbel, alles wat je kan bedenken. Drama! Ik ben al geen fan van de bike maar dit zorgt er toch wel voor dat het een heel groot avontuur gaat worden. Als de bike van Julia ook nog eens een lekke band krijgt, is het plaatje natuurlijk compleet. Gelukkig hebben we snel een vervanger! Alleen op deze bike zit al een behoorlijk grote Afrikaanse mama en omdat ik de kleinste van ons ben, word ik tussen de Afrikaanse mama en de biker ingeperst. Maar eerlijk is eerlijk, ik heb met nog nooit zo veilig gevoeld op een bike!! Twee menselijke stootkussen om me heen, wat wil ik nog meer! Dit rit duurt in totaal bijna 2 uur omdat de wegen dramatisch zijn. Van mijn Afrikaanse mama begrijp ik dat we het getroffen hebben met onze bikers, deze twee gasten zijn heel bekend met de weg en weten dus precies wat ze doen. Thank you God!! We worden afgezet bij het hotelletje in Bangem, Prestice Inn. Een super leuk hotelletje met prachtige kamers en stromend water! Heerlijke avond, maar wat zijn we gesloopt van de reis. Vroeg naar bed want morgen om 7.00 uur richting de lakes!

De volgende ochtend brengen de bikers van gisteren ons richting de Lakes. Het is een rit van ongeveer 45 minuten maar wat is het prachtig! Eerst hebben we een klim de berg op. Wanneer we het laatste heuveltje overrijden komen we ineens op een gigantische vlakte terecht. Onbeschrijfbaar mooi! Het is een gigantische krater. Een mega vlakte met daaromheen allemaal bergen. En alles is zo groen! We steken de vlakte over en komen aan bij Lakes. De Twin Lakes zijn twee kratermeren die naast elkaar liggen en gescheiden worden door een dun randje. Prachtig!! En we zijn de enige hier! Het zusje is het grotere meer waar eventueel ook in gezwommen kan worden en het broertje is het kleinere en onbereikbare meertje! Wat een voorrecht om deze mooie natuur te mogen zien! Na een uurtje genieten vertrekken we weer naar beneden. We pakken onze spullen bij het hotel en genieten nog even van het zonnetje waarna het tijd wordt om weer met de bike naar Melong te gaan. Gelukkig heeft het vannacht niet geregend en is het nu zonnig waardoor de weg veel beter te begaan is! Het biken wordt zelfs nog leuk ;-)

In Melong aangekomen fixen de bikers voor ons de juiste bus. Dit maal zitten we in een klein busje waar normaal 12 personen in gaan. In Kameroen gaan er dan 20 man in!! Dus gezellig krap is het zeker. Normaal doe je over de weg van Melong naar Barmenda ongeveer 3 uur, wij hebben er 5,5 uur overgedaan dankzij checkpoints waar mensen hun ID kaart niet hebben (Op het moment heel groot probleem omdat ze heel streng zijn vanwege Boko Haram), een chauffeur die opzoek is naar de grootste tomaten in heel Afrika, kostende kinderen, barslechte wegen en drop-offs. Maar dan uiteindelijk om 18.00 uur komen we aan in de grote stad Barmenda. Barmenda is de hoofdstad van het Engelstalige deel in het noordwesten. En groot is de stad zeker, chaotisch, druk, onlogisch en histerisch zoals een grote Afrikaanse stad hoort te zijn. Na 3 hotels hebben we een hotel gevonden waar we kunnen verblijven en dus besluiten we in ieder geval vanacht hier te blijven. Gelukkig is het restaurant echt meer dan prima en ze hebben groente!!! Dus gaan we gelukkig en voldaan richting ons bedje.

De volgende ochtend willen we opzoek naar de Tourist Office. Uiteindelijk worden we gedropt bij het Ministerie van Tourisme. Daar blijkt dat de Tourist Office helemaal niet meer bestaat (Thanks reisgids!!) Maar de mensen op het ministerie zijn super vriendelijk en heel gewillig om ons te helpen. We krijgen een gids en plannen voor morgen een dag voor cultuur en natuur. Vandaag laat de gids ons de hoogte punten van Barmenda zien. Kameroen is totaal niet toeristisch dus ze zijn ook niets gewend. Wel willen ze heel graag gaan horen bij de ‘grote trekpleisters ’ van Afrika dus er zijn wel veranderingen gaande. Maar op z’n Afrikaans, rustig aan. Barmenda is een chaotische, grote stad waar iedereen wat van je wil omdat je whiteman ben. Wel heel grappig is dat de meeste afhaken als ze horen dat je niet uit Amerika komt. Dat is dan weer handig ;-) ’s Middags komt Linnya weer helemaal beter aan uit Buea dus we zijn weer compleet.
De volgende dag hebben we een druk programma: Lake Awing, Bafut, Mankom en de Abbi Falls. We hebben om 10.00 uur afgesproken met onze gids maar er is flink sprake van Blackman Time dus uiteindelijk vertrekken we om 11.30 uur met onze gids en driver richting Lake Awing. Met z’n vieren gepropt op de achterbank. De wegen in en rondom Barmenda zijn veel slechter dan in Buea dus we hobbelen over de weg heen. Lake Awing bereiken we na een klein uurtje. Een krater meer met spirituele krachten volgens de verhalen. Mooi meer maar ik denk dat we een beetje verwend zijn door de Twin Lakes van een paar dagen geleden. We vervolgen onze weg naar Bafut. Een van de grootste Fondoms uit de buurt. Een fondom is een soort kleine gemeente die wordt bestuurd door een fon. Die is hier bijna gelijk aan een koning. We gaan zijn paleis bezoeken. Voordat we dat doen gaan we eerst een traditioneel Kameroenees gerecht eten: Atsjoe. Een soort puree van meel met een gelige saus. En mijn hemel, wat was dat smerig!!! Niet weg te krijgen dat spul, een soort weeige smaak met een megavies mondgevoel. Geen aanrader. De antilope die ernaast geserveerd wordt, is op de huid na wel lekker. Je moet alles een keer proberen ;-)

Na deze toplunch bezoeken we het paleis van de fon van Bafut waar we een hoop leren over de inheemse cultuur van Kameroen. Heel leuk een leerzaam. Dan ben je toch echt in Afrika. We lopen over het paleis heen, langs de huizen van alle koninginnen. Een fon mag zoveel vrouwen hebben als hij wil… Wat wil een man nog meer?? Na Bafut gaan we richring Mankon, een iets kleiner fondom. Opnieuw weer een museum over de inheemse culturen. Tussen de fondommen zitten weer verschillen dus allemaal heel interessant! Als we klaar zijn in Mankom is het al 17.00 uur en besluiten we terug te gaan naar Barmenda. De Abbi Falls komen van de week wel! Gelukkig kan ik de laatste 10 minuten van de Nederlandse wedstrijd nog zien in het hotel!! Wie had dat gedacht, Nederland al door naar de laatste 16!! Kameroen verliest die avond helaas met 4-0 van Kroatie en zijn uitgeschakeld. Heel Kameroen is in rouw en boos. Ashjaa Planty!

Donderdag en vrijdag zijn we in en rondom Barmenda en zien we nog de Abbi Falls. Kameroen is totaal niet ingesteld op toeristen dus het is best lastig om dingen te ondernemen. Maar als nog, het land is prachtig en we zien zulke mooie dingen hier. Kameroen komt er wel! Op vrijdagavond gaan we terug met de nachtbus richting Buea. Spaart een hotelovernachting en een dag uit, we blijven studenten ;-)

Hoe is het in Nederland met al het voetbal. Spanje al uit het toernooi, wie had dat gedacht?! Hopen dat Nederland misschien weer in de finale komt, dan kan ik die weer in Nederland zien ;-) Je weet het nooit!

Thanks voor al jullie reacties op mijn vorige berichten. Super leuk om te lezen hoe alles in Nederland is. Ik heb het hier fantastisch maar mis mijn eigen Nederlandje met al mijn lieve vrienden en familie ook heel erg! Zeker als ik dan de topverhalen van de BBQ van Haarlem lees, toppertjes zijn jullie Evenementencommissie!! Ik heb hier nog 3 weken, de tijd gaat zo snel!! Komende dinsdag vertrekken de Duitste meiden, en dan ben ik een paar dagen alleen. Maar zaterdag mag ik een nieuwe vrijwilliger verwelkomen! Dan wordt ik de guide. Kijken of ik net zo goed ben als de toppers die mij hebben rondgeleid!!

Fijne week allemaal en tot snel!!!

Kusjes en Knuffels